ČUDOTVORNI IZVOR ISPOD HRAMA SVETE PETKE

Samo jednom je izvor usahnuo, početkom Prvog svetskog rata, da bi voda potekla pred kraj vojnog sukoba, nagoveštavajući bolja vremena

O čudotvornom izvoru na kojem se danas nalazi hram posvećen Svetoj Petki, pored bedema Beogradske tvrđave, od davnina postoje predanja ali i precizne beleške hroničara koji podsećaju da su Srbi uvek bili puni poštovanja prema vodi koja ovde izvire i koju su smatrali isceljujućom. Za vreme tuđinskih vlasti ovim prostorom, postojali su periodi kada im vekovima nije bilo dozvoljeno da priđu izvoru, ali je poštovanje prema svetoj vodi ogromnom silinom prenošeno sa kolena na koleno.

Na mestu današnje crkve ranije je bila drugačija građevina, čiji nacrt imamo zahvaljujući velikoj zahvalnosti Luke Mladenovića poznatog predratnog ilustratora koji je ovde ozdravio.
Mošti svetiteljke koja je odvajkada bila posebno poštovana u Beogradu prvobitno su se nalazile u Hramu Uspenija Presvete Bogorodice. To je bio najvažniji srpski saborni pravoslavni hram koji se nalazio na padini između Donjeg i Gornjeg grada.

Turci su prognali značajan deo Srba iz Beograda posle Sulejmanovog osvajanja 1521. godine, pa su mošti Svete Petke prvo završile u Carigradu, da bi se danas nalazile u rumunskom gradu Jaši.
U Beogradu se čuva jedan deo njene ruke.
Čudotvorni samo jednom je presušio. Bilo je to početkom Prvog svetskog rata i ondašnji Beograđani doživeli su taj događaj kao vrho loš znak.

Nažalost, tako je i bilo, pa su usledile godine užasnog stradanja i povlačenja srpske vojske preko Albanije ka Krfu, dok je stanovništvo koje je ostalo u domovini takođe grdno postradalo. 
Voda je opet potekla na dan Svetog Onisima, 28. februara 1918. godine. Bio je to jasan nagoveštaj da će zlopaćenje pod Austrougarima najzad proći.